Gömdüm kafamı kuma
Gördüm sanık sehpasında gönlümü
Doldu alev
Yaktı içimi
Karardı yüzüm
Kabahatten büyük özrüm
Ne çare
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Hanımefendi bu ne yüce bir tevazu bu kadar sevipte utanılırmı?Bu utancı yaşatan utanmamalımı? Gönlünüz zarif ruhunuz naif kutluyorum kaleminizi saygılarımla... Yüksek Mühendis Selim Kalenderoğlu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta