Gömdüm kafamı kuma
Gördüm sanık sehpasında gönlümü
Doldu alev
Yaktı içimi
Karardı yüzüm
Kabahatten büyük özrüm
Ne çare
Dargın gitti
Ah dahi etmedi
O sustu
Ben inledim
Acım dinmedi
Birikti gözyaşı eleminden
Kimse silmedi
Derinden sevdi gönül
El vermedi.
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
4.02.2009 Çamlıca 03.30
TÜM YORUMLAR (1)