Kaybolunca değerler gönüller özler utanç
Çökünce kibir gurur kulaklar gözler utanç
Tertemiz akıyordu aşk adlı pınarımız
Bulandı sevgi seli sevdalı sözler utanç
Her sene tükeniyor hâyâ denilen duygu
Mevsimler günah diyor baharlar güzler utanç
Devir mi bozuk yoksa biz mi yanlış yerdeyiz
Usanç içinde kaldık simâlar yüzler utanç
Yenildik nefsimize mala mülke hırslara
Şeytanla birlik olur sinsice izler utanç
Anlamsız yürüyoruz şu üç günlük evrende
Meçhule gider herkes ayaklar dizler utanç
Kapılmış insanoğlu ibretsiz yaşamaya
Aramızda gezinir kendini gizler utanç
11.05.2010 - Ataşehir
Şahin Cahit Yanık
Kayıt Tarihi : 8.2.2015 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!