Tüm şehir uykudaydı sen giderken
Aklım kaçamak yapıyordu,adımların sıklaşırken
Sözcükler gitme eyleminin anlamına ağıtlar yakıyordu
Gece is kokulu hüzünlere bürünüyordu
Sen gidiyordun
"Ne olacak bunun hali" diye merak bile etmiyordun
Oysa ben hep sende diriltirdim kendimi
Ellerinle ısınır
Gözlerinle doyar
Nefesinle iyileştirirdim dertlerimi
Artık sensiz geçen her gün içimdeki çocuk
Kendi elleriyle zehirler kendini
Herkes sıcak yuvasında huzuru demlerken
Ben gece garlarında bekliyorum gelişini
Peron peron kompartımanlara saçılıyorum
Harabeye çevirdiğin anılarımızın yıkıntılarıyla oyalanıyorum
Bundan böyle mutlu başlangıçlarım olmayacak biliyorum
Oysa ne kadar da küçülmüştüm hayatına sığmak için
Şimdi rastladığım her yerde yüzüme tükürüyorum.
Kayıt Tarihi : 9.12.2014 15:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk
