Utanarak da Olsa! ... Seviyorum! ...

Gözlerime öyle bakma
Kahroluyorum! ..
Yok et göz bebeklerinde ki soruları
Artık cevap veremiyorum! ..
Sana hala öylesine tutkunum ki
Lakin;
“Seni Seviyorum” diyemiyorum…
Karşılaştığımızda;
“Merhaba” deme bana,
Boğazıma cendere dayanıyor
Nefes alamıyorum! ...
……..
Sensizlik kahrediyor beni
Görmeye de dayanamıyorum! ..
Bir şeyler anlatmak istiyorsun,
Belli belirsiz kıpırdıyor dudakların,
Duyamıyorum! ..
Yüzüm de gördüğün tebessüm
Neşeden değil,
Kan ağlıyorum! ...
……...
Burada okuduğun her satırı
Göz yaşlarımla beziyorum
Seni;
Bir parça tanımışsam eğer
Okurken ağlayacağına inanıyorum! ..
Bu sayfanın üzerine
Birkaç damla göz yaşı da
Senden yuvarlanacak
Biliyorum! .....
………
Yıllar önce yalnız değildim
“Biri” vardı benimle ağlayan
Saçlarının kokusu burnumda henüz
Hatırlıyorum! ...
Akıp giden bunca yıl sonra
Karışmışken her birimiz
Çoluk çocuğa
Unutmak gerekirken her şeyi
Ben…..Neler yazıyorum! ! !
Gönlüm de taşıdığımla
Utanıyorum! ...
Oysa,
Utanarak da olsa,
Elimde değil,
Seviyorum! ....