Utana Sıkıla Şiiri - İsmail Malatya

Bir orduya meydan okur
Bir kişiye yenik düşersin
Mutlu mesut yaşarsın
Bulutlarda koşarsın
Tam aşkımı yaşıyorum derken
Kapıyı çarpar gider bir gün erken
Severken vazgeçemezsin
Renklerini seçemezsin gökkuşağının
Sonra koca uçutrmaları
Renksiz görürsün ve kuyruksuz
Oysa süzülür gökyüzünde özgür
Sen esirsin bir tek yüreğe
Mavinin derinliklerinde
Kopar yüreğinden bir şeyler
Bir çığlık kopar içinden
Sus dersin sonra
Akma dersin gözyaşlarına
Sanki bir kabahat etmiş gibi
Utana sıkıla.