gözlerini bekliyordum ut çalıyordu
yokluğun muydu yoksa beynimi delen
bir tren geçti önümden camları kirli
bir çingene geçti ut çalıyordu
gözlerini bekliyordum hüzün çökmüştü
biliyordum içime acın düşmüştü
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla