Yenə qəm qoxuyur buludlu hava,
Qurtarmaq bilməyir həyatla dava.
Içimdə sənsizlik salmışdır yuva,
Eləcə ruhumu daşıyır bədən.
Ağladım “Əlvida” sözündən sonra,
Ocaq yanacaqmı közündən sonra,
Xatirən qalıbdır özündən sonra,
Qalan ölü olur, yaşayır gedən.
Olumla, ölümlə barışan dostlar,
Kədəri Araza qarışan dostlar,
Sənin yoxluğuna alışan dostlar,
Mənim varlığıma üşüyür nədən.
03.07.2017
Kayıt Tarihi : 29.4.2018 16:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/29/usuyur-neden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!