02.09.1970 İstanbul / Bakırköy
Ben sabahın alaca karanlığında,kumsalda yürürken,
Sesiz di dalgalar,
Susmuş dinliyorlardı,
Bendeki SENİ anlatıyordum,
Gelgitler yaşayan denize…
O bile sustu dinledi.
Buz gibi oldu.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta