02.09.1970 İstanbul / Bakırköy
Ben sabahın alaca karanlığında,kumsalda yürürken,
Sesiz di dalgalar,
Susmuş dinliyorlardı,
Bendeki SENİ anlatıyordum,
Gelgitler yaşayan denize…
O bile sustu dinledi.
Buz gibi oldu.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta