Üşüyorum Yokluğunda Şiiri - Sedat Sözen

Üşüyorum yokluğunda,
Dünyam sana hasret,
Gönlüm kış,
Sevdamın ateşi yetmiyor, ruhumu ısıtmaya...

Üşüyorum yokluğunda,
Boşa geçen günlere ibret,
O son bakış,
Vazgeç artık diyor, alış unutmaya...

Üşüyorum yokluğunda,
Yine de bekliyorum bi inat,
Bu bir yakarış,
Yaralı gönlüm pes etmiyor, bir ramak tozutmaya...

Üşüyorum yokluğunda,
Sen yokken bu hayat,
Kötü bir düş,
Bir an önce uyanmak istiyor, halim yok uzatmaya...

Üşüyorum yokluğunda,
Bu hasret,
Bu bekleyiş,
Bu aşk beni ayakta tutuyor, ve söz veriyorum o güne dek bu aşkı yaşatmaya...

05.01.2008 - Bursa