Üşüyorum yașamaktan
Tanrım beni bağışla.
Bir daha doğup, yeniden yenilmenin tohumunu taşır her ölümüm.
İnsanlar uzatmaz ellerini bu karanlığa.
Kurtulmak!
Sonsuz bir kelime.
Bilmediğim bir dilde,
Söyleyemediğim.
Kimilerine bir şiir gibi gelir
Benimse bir sancı gibi dolanıyor ruhumda, bütün bu olanlar.
Evet neredeyse böyle bir şey,
Öyle acı, çıplak ve uzak.
Kayıt Tarihi : 15.5.2021 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!