Dermansız yaralar oluştu bedenimde, bu kaçıncı bulut ağlaması yüreğimde
Kavuşmasız mevsimler de tükeniyor yar, sensizliğin feri oluştu gözlerimde
Yıkıldı aşkın nemli duvarları, suskun sözler biriktirdim sevda günlüğümde
Senli düşlerin zikzaklı yollarındayım, üşüyorum sensizlik mevsimlerinde
Yüreğimizin sızılı haritalarında bir yaşamak duldasına kıvrılır dudaklarımız, gün akşam olmadan. Zamanı diken terziler ücra barakalarda, içimizi kavuran dermansız yangınlardan mey umarken gönül sazlıklarımız. Yokluklardan kurduğumuz sevda masalarında bir şükür duası dökülür dilimizden, sevginin miadına gözyaşlarımızı sürdükçe. Her bekleyiş sorgulu günlerin yaprakları gibi iner takvimlerden, bulutlar geçerken yüreğimizin puslu ovalarından.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla