Üşüyorum Hala Bir Temmuz Gününde, Güneşinde

Güneş soluk, sönük;
Üşüyorum bir temmuz gününde;
Yüreğim buruk, kırık;
Düşüyorum bir temmuz gecesinde…
Tadı yok gelen hiçbir günün,
Feri yok
Doğan hiçbir günün, güneşin...
Anlamıyorum ve
Anlatamıyorum; sormayın…
Ama
Biliyorum:
Kırıyorum,
Döküyorum
Kendim gibi
Sevdiklerimi ve sevenlerimi de…
Ben anlamıyorum ki anlatayım;
“ben”i kaybetmiştim; biliyorsunuz,
Kırık dökük karlı bir kış gününde
O gün, bu gün
İşte ben böyleyim
Bilemiyorum;
Size ne söyle’yim
Sanki benden bir şeyler koptu
İçimden sanki bir şeyler uçtu
Ellerim, ayaklarım
Ve ruhum, yüreğim dondu
Üşüyorum hala bir temmuz gününde, güneşinde
Düşüyorum hala bir temmuz gününde, gecesinde…

31.07.08 biradam_x