Üşüyorum Elizya Şiiri - Saffet Çakır

Üşüyorum elizya
düşüncelerimi gergef gergef işledim
uçsuz uçurumlara düşüyorum elizya
bir sedef gülücükte eridi aklım
üşüyorum elizya.

Mavi gök yüzü bu mavi atlas
sonsuzluğu yudum yudum içtiğim
su misali kendimden geçtiğim
şu kıvrılan bulut ben olmalıyım
yer yüzüne yağmur gibi dökülen.

Yüreğime düşen cemre
uydun yücelerden gelen emre!
bir gülücükte saklanan bahar
erir dağların dorukları olsada kar
toprağın sinesinde saklanan cevher
bin çiçek açmaya bir tohum yeter elizya!

dipsiz uçurumlara düşüyorum elizya!
düşüncelerimi gergef gergef işledim
bir sedef gülücükte eridi aklım
üşüyorum elizya.