Üşüyorum Bu Gece Şiiri - İsmet Can

Üşüyorum bu gece
Nedeni beni terk etmen
Haber bile vermeden
Aniden çekip gitmen

Boş kafayla dolaşıyorum
Boş sokaklarda
Çağlıyor yüreğim, sızım sızım
Uzak serin ırmaklarda

Bir Barış Manço şarkısı misali
Ellerim ceplerimde
Bir de türkü tutturmuşum, ıslıkla karışık
Geziniyorum, yüreğimin diplerinde

Bir ara rüzgâr esiyorken
Yağmur çiseliyor ardından
Damlalar üzerimden geçiyorken
Ürperiyorum, şah damarımdan

Dedim ya, üşüyorum bu gece
Hem de içim üşüyor
Anlatamıyorum ihaneti kendime
Sevgimin son kalesi düşüyor

Eve gitmek mi?
Bu gece asla olmaz
Yağmurun coşkusuna rağmen
Kalbimin barajları dolmaz

Yağmur yıkar, belki karanlığı
Ancak, sabah nasıl olur bilemem
Acı, geçer yüreğimin perde ötesine
Yırtık yerini, mümkün değil dikemem

Üşüyorum bu gece
Titremekten öte bedenim
Ellerim kime ait
Bu ben miyim?

Üşüyorum bu gece
Üşüyorum
Ve düşüyorum
Bu gece