Üşüyorum Ben Şiiri - Ayşe Manav

Üşüyorum ben,
Sen bilmiyorsun,
Karanlık gecelerde yüzüyorum
Sen görmüyorsun.
Dalgalarda çırpınış dururken ben,
Sen; daha da derine çekiyorsun
Yıldızlara dalıp bakarken,
Yüzün beliriyor kayan bir yıldızın peşinden,
Sen gülümsüyorsun.

Üşüyorum ben,
Sen bilmiyorsun,
Hayali bir sarılışın yalnızlığında,
Sen hissetmiyorsun,
Gri bulutların ardından bakarken ben,
Güneşin kızıllığı düşüyor yüreğime,
Sen anlamıyorsun.
Üşüyorum ben,
Sen bilmiyorsun.

Gecenin alacakaranlığında,
Doğacak turkuaz sabahı düşlüyorum,
Sen bilmiyorsun.
Görmüyorsun.
Hissetmiyorsun.
Anlamıyorsun.