Üşüyorum be Sevdam!

Kumsalda yürüyen bir adam.
Bağrı açık. Gözleri ufukta,
Sonu olmayan bir deniz.
Dalgalar sanki kıyamda.
Üşüyorum be sevdam.

Sahil hayalim kadar uzun
Senin kadar güzel hayalin
İçimde küçücük bir hüzün
Elimde sanki ellerin.
Üşüyorum be sevdam.

Üşüyorum be sevdam.
Hayalinin sıcaklığı dolu içimde
Dalgalar yaklaştıkça
Çöküyor rüku edercesine.
Ama ben üşüyorum.

Dalgalar saçların gibi…
Sarmaş dolaş.
Ne yaptığını bilmiyor.
Sanırım ayyaş.
Üşüyorum sevdam!

Arkamda ulu çınarlar.
Gölgesi kaplamış sahili.
Serenatta sanki kuşlar.
Kaybetmişim kendimi.
Üşüyorum, üşüyorum…

Rüzgarı dinliyorum.
Namelerinde adın.
Kıskanıyorum seni.
Rüzgardan bile kadın.
Yine de çok üşüyorum.

Yürüyorum sahilde,
Güneş zevalden bakıyor.
Bir ateş ki içimde.
Sanki güneşi yakıyor.
Ben üşüyorum sevdam!

Üşüyorum be sevdam!
Aklımdan geçen buz kesti.
Bağrıma vuran bu rüzgar
Senin adınla esti.
Ben üşüyorum.

Yöneldim deryaya karşı
Deryanın mecnunuyum.
Tut ellerimden sırma saçlı
Bu sevdanın ruhuyum.
Üşüyorum be sevdam!

Kapına düştü bedenim
Toz kapladı üstümü
Seni sevmek kaderim.
Görmesinler, ört üstümü.
Üşüyorum be sevdam!
Üşüyorum…

16.08.2007 / 16.00