Üşüyorum Anne Şiiri - Mehmet Bilgin

Akşam yatarken
Aranızdaydım
Sımsıcak kucağınızda
Babam masal anlattı
Sen ninniler söyledin
Ya şimdi
Şimdi neredesiniz
Niye yanımda değilsiniz
Bu gürültü de neydi
Neden bu kadar soğuk
Hava bıçak gibi keskin
Beni örter misin
Üşüyorum anne
Çok üşüyorum

Ya babam
Babam nerede anne
Az önce yanımızdaydı
O beni
Yalnız bırakmazdı
Bana hep
Prensesim derdi
Her gün saçlarımı
Okşar ve öperdi
Ama şimdi yok
Her taraf karanlık
Korkuyorum anne
Çok korkuyorum

Yıldızlar saklanmış
Aydede görünmüyor
Güneş bir türlü doğmuyor
Yoksa benimle
Oyun mu oynuyorlar
Saklambaç mı oynuyorlar
Neden lambalar sönmüş
Niçin sabah olmuyor
Yalnızım anne
Çok yalnızım

Yarın okul açılıyor
Ben okula gidecektim
Arkadaşlarım merak eder
Öğretmenim beni sorar
Ses ver anne
Ses ver baba
Ses verin herkes
Niçin kimse duymuyor
Karanlıktayım
Koyu karanlıkta
Çok korkuyorum
Üşüyorum anne

M.BİLGİN/20.02.2023