Üşüyorum Anne Şiiri - Emre Altun

Rüzgâr sert, kar diz boyu.
İlerde bir pencere sarı, sıcak, koyu
Zorluklar geliyor üstüme, bir dalga boyu.
Ayakkabılarımın altı delinmiş, üşüyorum anne!

Yukarıda ayın donuk bakışları,
Şu arabadaki çocuğun aşağılayıcı bakışları,
Daha da soğuk yapıyor kışları.
Rüzgâr ensemden içeri giriyor, üşüyorum anne!

Gökyüzü insafa geldi, ağlıyor halime!
Ay çok üzgün, etmiyor tek kelime!
Yukarıdan bir damla düştü kirli elime!
Elbiselerim ıslandı, üşüyorum anne!

Anne! Yerler çamur oldu, nereye yatacağız?
Bize bakmaya dayanamadı kaydı bir yıldızcağız.
Birileri geliyor anne. Ne yapacağız?
Adam elimi tuttu, üşümüyorum anne!
Bir şey sardı beni sarı, sıcak, koyu!