Çalıştım çabaladım bir yuvam olsun diye
Kurduğum o yuvada üşüyorum ANKARA
Gece gündüz uğraştım ocağım yansın diye
Isınamadım neden üşüyorum ANKARA
Canımsın dediğime arz ettim dileğimi
Sağ olası kırk yerden kırdı ya bileğimi
Yıkıldı hayallerim şaşırdım feleğimi
Karanlıklar içine düşüyorum ANKARA
Sinemde yara oldu duyduğum acı sözler
Taş olsam da eritti baktığında kem gözler
Öylesine belli ki hiç silinmiyor izler
Silinmeyen izleri taşıyorum ANKARA
Ne gecem ne gündüzüm yarınımı da sorma
Mecalimse kalmadı artık beni de yorma
Feleğin sillesi sert bir tokat da sen vurma
Ben pamuk ipliğinde yaşıyorum ANKARA
Bir melun’un elinde prangalı köleyim
Bırakmıyor vicdansız şöyle rahat öleyim
Ruhumu bedenimi bilmem kaça böleyim
Ölmeden mezarımı eşiyorum ANKARA
Kayıt Tarihi : 22.5.2012 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ANKARA alamaz yüreğinden vatan sevgisini
Nasıl unuturuz dinin çıkar adına hilesini
Ayak sesimiz er geç sana ulaşacak ANKARA
Kutluyor, halkımızın gerçek duygularını dile getiren dizelerinizi içtenlikle alkışlıyorum. Özel Antolojima aldım. Tam puan ve başarılar...
TAM PUAN + ANTOLOJİM
TÜM YORUMLAR (9)