Üşüyorum Anam Şiiri - Ömer Tombul

Düşen bilir karlı dağın başını
Üşüyorum anam çok üşüyorum
Çok özledim ekmeğini aşını
Üşüyorum anam çok üşüyorum

Aşamadım anam karlı dağları
Acımadan teslim aldı sağları
Tutmaz oldu dizlerimin bağları
Üşüyorum anam çok üşüyorum

Dayanamam sana ağlama anam
Üzülüp karalar bağlama anam
Benim için yürek dağlama anam
Üşüyorum anam çok üşüyorum

Bacılarım saçlarını yolmasın
Körpe kuzularım böyle solmasın
Dilerim hiç kimse böyle olmasın
Üşüyorum anam çok üşüyorum

Ulaşan olmadı yanıma benim
Acı soğuk işler kanıma benim
Azrail dokundu canıma benim
Üşüyorum anam çok üşüyorum

Alperenim iyi dinle sözümü
Vatanım uğruna yaktım özümü
Açamadım dağda son kez gözümü
Üşüyorum anam çok üşüyorum

Doyamadım güzel yurdum ben sana
Sarılayım sana gel kana kana
Ömer Tombul ağlar hep yana yana
Üşüyorum anam çok üşüyorum

HALK ŞAİRİ ÖMER TOMBUL