yağmur yağıyordu.
suya vuran soğuk
gökyüzünden içime işliyor.
bulutların gri öfkesi,
maviye düşüyor.
ve ben bu ıslak demde
yapayalnızım bu şehirde..
balıkların çığlıklarına karışıyor nefesim.
ve taş binalardan sarkan hüzün,
modernitenin acımasızlığı.
yalıların direnişi sürüyor
üst üste taş yığını şehir,
denizi hançerliyor.
ağaçlara güz vurmuş.
rıhtımı döven lodos çağırıyor
ruhum hıçkırıklarla dolu
ve istanbul üşüyor...ben üşüyorum....
mustafa kaya / istanbul
09.07.2004
Kayıt Tarihi : 10.8.2005 07:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!