Bizi acılar serpiştirmedi mi?
Bizi hayat ikiye bölmedi mi?
Aramıza, yâdımıza hasret koymadı mı?
Ellerin uzak üşüyorum, dönsen diyorum
Hasretime su olsan
İçimizdeki özlem ateşi sönse
Perdelere sarılmak yerine sana sarılsam
Hüzne bakan yüzüm sana dönse sana baksa
Bir gün apansız çıkagelsen
Yağmur sensiz keskin bıçak
Sen yoksun oda içimi titretiyor tat vermiyor
Sensiz her şey bana soğuk üşüyorum
Artık dönsen diyorum
Kalbim yeniden doğsun
Üşüyorum sevgilim
Vaktinde gel sarılayım
Kayıt Tarihi : 17.12.2023 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!