Dünyayı izliyorum, dinliyorum yeraltından,
Bazen gökyüzünden. Müziğini hissediyorum kalbinin çarpıntısında. Issız yollarından geçiyorum akşamları. Derin şiirler okuyor serin rüzgarlar. Üşüyorum.
Sisten göz gòzü görmez oluyor bazen, görünmez oluyor bazı yerler, bazı insanlar. Birileri koşup gelip sanki yumrukluyor göğsümü, Sivri tırnaklarıyla yırtıyorlar ruhumu.
Bitmemiş bir heykel gibiyim çok eski çağlardan kalma.
Çok eski bir acının hüznü yerleşmiş yüzümde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta