Kar yağıyor tipi halinde
Üşüyorum
Taş duvarlarda yankılanırken
Fırtınanın korkunç sesi
Seni düşünüyorum...
Buz kesti elim ayağım
Bembeyaz oldu yemyeşil ağaçlar
Kar kapladı her yeri
Zemheri ayazı hükmünü sürdü
Üşüyorum
Ve bir kuytu köşede gizlenmeye çalışırken
Kar fırtınasından
Seni düşünüyorum...
Dışarıda kalmış zavallı bir kedi yavrusu
Bir de ben
O annesini arıyor, ben seni
Nefesim dondu soğuktan
Ve o zavallı kedi yavrusu sokulurken yanıma
Bir parça ekmek uğruna
Seni düşünüyorum...
26 / 01 / 1997 12:28
ERBAA
Kayıt Tarihi : 23.2.2005 16:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Köktürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/23/usuyorum-52.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!