Üşüyorum Şiiri - Ahmet Hikmet Konak

Birazdan çıkıp gidicem burdan birazdan çıkıcam hayatından
Belki gözlerinden akan yaş kadar bile değeri olmıycak gidişimin belki hiçbişey yaşamamış sayıcaksın hiç sevmemiş sevilmemiş sayıcaksın ama sen beni giderkenki kararlılığımla hatırlıycaksın
Sana küskün diilim bu dargınlık sana diğil hayatın ta kendisine
Hayat bize hep karanlık yüzünü gösterdi hep soğuk yüzünü
Ama ben gene de içimde sıcak bişeyler tuttum giderken güzel bişeyler
Çünkü içimde hala sen vardın içimde sımsıcak sen
Hiç üşümedim içimde sen olduğun zaman hiç üşütmedi sevdan beni istanbulun soğuk gecelerinde.

Şimdi ankaradayım; ankaranın geceleri daha soğuk ve artık üşüyorum çünkü ısıtıcak sevgin kalmadı tam 150 gündür yüzünü görmemiş 150 gündür sesini duymamıştım.
Ve ankara hiç bu kadar soğuk olmamıştı, ben hiç bukadar üşümemiştim.

(Temmuz 2004 İstanbul)