Üşüyorum Şiiri - Ozan Demirkesen

Üşüyorum.
Kayboldum bilmediğim bir şehrin sokaklarında.
Şimdi Üsküdar'da boğazın kıyısında olmak vardı,
Şimdi çocukluğumda televizyonun karşısında gülmek vardı.

Başıboş dolanıyorum bilmediğim bu şehirde,
Soğuktan değil de, yalnızlıktan üşüyorum.
Avareyim, serseriyim. En çok da sensizim.

Özlüyorum.
Tanıdık yüzleri, tanıdık sesleri, ezberlediğim sokakları,
Ve seni, ve geçmişi.

Bu son yağmurlarda toprak çok ıslandı, hissettin mi?
Üşüdün mü sen de benim gibi?
Özledin mi o güzel günleri?