Üşüyorum Şiiri - Nihat İlgün 2

ÜŞÜYORUM
Hava soğuk, buz kesmiş
Pencereme konan kuştan belli
Kanatları çırpınmaya mecel kalmamış
Üşüdüm
Yanaştım ona doğru
Alıp avucuma öpmek istedim
Oda aşağıda son uykuya dalacak adamı
Gördüm buz oldum
Üşüdüm.
Anladımki görmeden hisedemiyoruz
Halında anlayamıyoruz
Son halinde vahlar ediyoruz
Bunları düşündükçede
Üşüyorum
Sonra adam ölüyor
Ambulans sirenleri
Kuş uçuyor
Ben dona kalıyorum
Üşüyorum
Ama biliriz
Kaynak suyu kadar berrak
Çağlayan kadar coskulu
Aslanlar kadar yürekli olsakta
Üşür yüreğimiz
Üşüyorum
Donuyor yüregim