Üşüyorum...
Ruhum, yüreğim buz kesmiş.
Üşüyorum...
Günüm, gecem.
Güneşim, ay dedem,
Yıldızlarım buz kesmiş.
Üşüyorum...
Kimsesiz, yalnız,
Sokak çocuğu gibi,
Umutlarım buz kesmiş.
Üşüyorum...
Gökyüzüm kayıp,
Köklerim savrulmuş boşluğa,
Dalımda meyvelerim buz kesmiş.
Üşüyorum...
Çaresizlik vurmuş kıyılarıma,
Bulutlarım siyaha dönmüş,
Gözümde gözyaşlarım buz kesmiş.
Üşüyorum...
En yokuşunda şimdi yolum,
Yolcusuz yolların yorgunuyum,
Bohçamda azığım buz kesmiş.
Kayıt Tarihi : 8.8.2019 15:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akif Erkoç](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/08/usuyorum-484.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!