Üşüyorum Şiiri - Siyabend Demır

Üşüyorum
Bazen ateşe tapanların mağaralarının yanında yürüyorum
Bazen mahzen kapısında uzanıyorum

Ama bunun kader olmadığını görüyorum
Ne ruhumda parlayan şafağın sesi
Nede göğüs kafesime parçalayan çağrı

Unutulmaması gereken,
Ne rüyalar ne de sahip olduğum hayller
Nede kuşların kucağında uyuduğum gecelerin
Unutulmaması gerekiyor

Üşüyorum
Beni kanatlarınla sar

Istemiyorum
Yılanbalığı dışında ağzımın tadını bozmak istemiyorum
Dört parmak başından
Dört parmak kuyruğundan kestik  ve gerisini kendimize helal kıldık

Ayakkabılarımın ucuyla ayaklarının altına vuruyorum
Sana sesleniyorum kalk diyorum irkil!
Üşüyorum
Aşkın burada anlamsız kalmış
Aşkın burada incinmiş
Işte donuyorum
Eyvahlar olsun bana eyvahlar ...

Kızarmış ekmek davasından dönmeyeceğimize yemin ettmiştik.