Üşüyorum Şiiri - Hadi Çağlar 2

ÜŞÜYORUM
Geceleri ayaz
Yanar evlerde sobalar
Bacalardan tüter duman
Yalnızım sokakta
Üşüyorum
Ne sığınacak bir ev
Ne tanıdık biri
Yürürken yavaş yavaş
Bir eve rastladım
Harabe mi harabe
Sığındım usulce
O günü geçirmek
Korunmak amacım
İnsanlık ölmüş
Kimse kimseye acımaz
Sormaz kimse halini
Anlamazlar zaten
Anlatamazsınız
Karton parçalarını
Yere serdim
Kıvrılıp uzandım
Eski gazeteleri
Örttüm üstüme
Uyuya kalmışım
Sabah olduğunda
Üşüyordum
Hem açlıktan
Hem soğuktan
Üşüyorum
Yoksulluğum dan
Üşüyorum
Sevgi yokluğundan
Üşüyorum yalnızlıktan
Ama her şey
Duyarsızlıktan
Utanıyorum
Sokakta olmaktan
Utanıyorum insanlığımdan
Kader mi desem
Yoksa çilem mi
Koyulmuşum yola
Gidiyorum umutsuz
Amaçsız çaresiz
Sonsuzluğa

Hadi çağlar 21/07/2018