Üşüyorum Şiiri - Atilla Koçak

Üşüyorum,Bu karanlığın yalnızlığında
Üşüyorum,ellerim soğuk gönlüm titriyor
Sanki dikenli teller çevrelemiş yüreğimi,
Sanki memleketin en soğuk gecesini yaşıyor yüreğimi.
Bırakın açık kalsın pencerem küstürmeyin güneşimi
Kurtulmak istiyorum bu karanlıktan.!

Üşüyorum, içim üşüyor, her yerim buz kesmiş
Korkuyorum,ağlıyorum ve Haykırmak istiyorum,.
İçim ürperiyor, bu sessizliğin her saniyesinde korkuyorum...
Kurtulmak istiyorum.bu karanlıktan.

Gemiler iskelelere bağlanırken rakamsız saatlerde
Kediler çöp tenekelerini kazırken
Bütün bekçi düdüklerinde yalnızların türküsü öterken,
Kurtulmak istiyorum bu karanlıktan.

Bu karanlıkta sırtımı kendim sıvazlıyorum.
Sabahları sokağa çıkmadan evvel,
Sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el,
Kıpırdamak istemiyor göz kapaklarım;
Kurtulmak istiyorum bu karanlıktan.

ATİLLA KOÇAK