Üşüyorum,
Güneşin dağlara düştüğü yerde
Kızıl bulutlar içiyor yüreğimi
Gölgeler düşüyor ruhumun üstüne
Gönlüme batan diken sen misin!
Sonra karanlıklarda kayboluyorsun
Aklımın iplerini topluyorum yerden
Semaya serptiğim yıldızlar düşüyor
Üşüyor yüreğim, ıssızda üşüyor.
Işımasını bekliyorum sıcak güneşin
vaveyla düşse de ketum dilime.
Güneşte küsüp gelmese ne çıkar.!
Bilirim, bir anda biter gam ve keder
bana beklediğim bir gülüşün yeter.
Saffet Çakır
Kayıt Tarihi : 30.7.2017 20:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saffet Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/30/usuyorum-437.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)