Üşüyorum kış mevsimi.
Ben üşüyorum insanlar üşüyor.
Sokaklar kaldırımlar üşüyor.
Bu şehir üşüyor çocuklar üşüyor.
Titrek tutmuş yüreğimi.
Titriyorum uçan kuşlar gibi.
Gözlerimi kaplamış Buz dağları.
Boğuk renklerde çizdiğim resimlerim ûşûyor.
Güneşli gûnde Şiirlerim üşüyor.
Masmaviliklerde dünya üşüyor.
Însanlık üşüyor çocuklar üşüyor.
Bu şehir üşüyor ben üşüyorum.
Sokaklar evler kaldırımlar üşüyor.
Boğuk renklerde üşûyorum.
Çizdiğim resimlerim ûşûyor.
Masmaviliklerde dünya üşüyor.
Ben üşüyorum şiirlerim üşüyor.!.
Kayıt Tarihi : 29.4.2017 17:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevginin olmadığı yerde insanlık üşüyor. Ben üşüyorum çocuklar üşüyor.
![Cuma Tekparmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/29/usuyorum-430.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!