Üşüyorum! ...
Beni kalbinden çıkarttığından beri.
Sokak çocukları gibi sefilim,
Üryan, yetim, öksüz.
Yuvama dönmeme izin ver
Aç kalbindeki otağımı
Bırak usulca gireyim içeri,gene ısıt beni...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kısa ancak çok içten çok duygulu sözlerle ifade edilmiş vurucu bir şiir okudum kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta