Her şeyi bildiğin gibi hep bilirsin zaten!
“Tokluk hasretimin seni düşündürtmediğini,
Yarı açık sırtıma vuran kuru yelin koca hışmını,
Solgun benzime inmiş koca sillelerin emaresini,
Esaretle köhneleşmiş, yitmiş bedenimin takatini”
Olsa olsa bildiklerin bunlardır senin!
Ya;
Akmaya sebep arar şu gözlerdeki buğunun sebebini,
Soğukla yar olmuş şu bedenin gün görmek istediğini,
İçimdeki yüreğin sol yanımı sızlattığını da bilir misin?
Bilemezsin!
Ha bugün ha yarın, bir daha hiç üşümeyeceğim yerde olacağım,
Orda saklamam hasretimi, “çavlan” gibi aksın gözümdeki şu sular,
Bir diyar ki o, orda tasa yok. Sızlatamayacak hiçbir acı da sol yanımı.
Her şeyi bilirsin de niye ısıtmadın ki beni?
Ben çok üşüdüm! ..
Erdal KeskinKayıt Tarihi : 7.7.2014 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!