Üşüyorum Şiiri - Hüseyin Atacan

Gecenin ortasındayım,
Hava buz gibi soğuk, üşüyorum
Yürüyorum loş bir sokakta
Sanki uçurumdan düşüyorum

Bulutlar kar atıyor üstüme
Bir çıkmazda yürüyorum
Çocukken, çatlamış elleriyle
Başıma düşen karları silen
Annemi düşünüyorum.

Sabahladığım otogarlarda otobüsler,
Ve istasyonlarında beklediğim
Trenler geliyor aklıma...
Alıp götürsünler beni diye biniyorum
Hüzün soluyan karanlık tünellerden
Çocukluğuma gidiyorum

Ey rüyalarımı çalan düşman geceler
Acılarım, arzularım, dertlerim
Ve çarmıha gerdiğim tüm ümitlerim
Bağışlayın beni...
Yolun son kertesindeyim biliyorum
Ruhumun kapısından geçtim
Derinlerde yitiyorum