Üşüyorum Şiiri - Metin Can Yıldırım 2

Yağmur yağıyor sokakta, şimşek çarpıyor korkma
Anlattığım hep aynı hikaye boş ver umursama
Hatırlar mısın kar yağıyordu o gün?
Seninle okuldan kaçmıştık, bizim eve gidiyorduk

Hani güvenlik izin vermiyordu kapıda
Vermese ne yazar? Sen bir gel de hele
Bu adam dağı taşı deler yanına koşar
Yürüyorduk yolda, koluma girsene dedim sana
Sense yok olmaz dedin
Ben de ısrar ettim, etrafına baktın, utandın
Yanaştın yanıma doğru, usulca girdin koluma
Ben bir garip oldum küt küt attı kalbim
Öyle sarıyordun ki kolumu, öyle sıcaktın ki
Ah öyle safım ki o gün senin de beni sevdiğini sandım…

Eve geldik kahvaltı yaptık, bizim evi gezdirdim sana
Oturduk yan yana mutfakta
Kıştı, soğuktu bizim ev, dışarıdan daha soğuktu
Üşüdün mü? Dedim, parmaklarına dokundum masumca
Bir anda elimden tuttun ve ben şok oldum
Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlamıştı
İşte o gün ilk kez tuttum ellerinden...

Benim senin ellerini tutmamın tek sebebi
Ben sana deliler gibi aşıktım, seni çok seviyordum
Seninse ellerimi tutmamın tek nedeni hava çok soğuktu üşüyordun
Ve şimdi senin ellerinden çok uzakta ellerim
Hava soğuk, ellerim soğuk, yüreğim soğuk ve sensizlik soğuk
Yalvarırım yeniden tut ellerimden üşüyorum…