Üşüyorum Şiiri - Tuba Aydın 2

Kar ve sensizlik...
Ayazından vurgun yedi yüreğim,
Buz tuttu,
üşüyorum...

Ellerimi ısıtmıyor güneş
Bahar bana gülümsemiyor
Gece yıldızlarını saklamış
Saçlarının rengine
Kayboluyorum siyahında
Ay gözlerini göstermiyor
Karanlığın çok soğuk
Üşüyorum...

Konuşuyorum sessiz harflerle
Duyuyor musun sevgili?
Yediğim her sensizlik
Gelip oturuyor gönül boğazıma
Sen'i içiyor dilim
Geçmiyor

Ne zaman gelir gülüşlerin?
Üşüyorum...
Yüreğinden asıldım
Bekliyorum