üşüyorum tek başıma
üşüyorum yanlızlıktan
dört duvarın arasında
üşüyorum sensizlikten
hayalin yansır duvara
sensizlik geceden kara
kanadıkça kanar durur
içimde açtığın yara
üşüyorum üşüyorum
yanlızlıktan üşüyorum
neredesin ey sevdiğim
sensizlikten üşüyorum
başımı yastığa koysam
yatarken resmine baksam
bazen aklıma geliyor
kendimi bu evle yaksam
ne haldeyim bilemezsin
tahmin bile edemezsin
bendeki bu aşka kalkıp
sen bir heves diyemezsin
Kayıt Tarihi : 22.12.2012 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!