Üşüyorum Şiiri - Acemi Kalem

Üşüyorum temmuz sıcağında, benim yüreğimde zemheri zehir gibi.Lapa lapa kar yağıyor duygularıma,Yağan kar buz tutuyor ve Sarkıtlar oluşturuyor yüreğimin en kuytu köşelerinde.. Sonra.....Ben yine üşüyorum temmuz sıcağında! Sarkıtlar dayanamayıp yüreğimin isyanlarına; kopuyor birer birer tutunduğu acıların dehlizlerinden Ve gözpınarlarıma doluyor birbiri ardına dökülen yağmur damlaları olup! .Kimi öfke, kimi isyan,kimisi kocaman bir hiç olup süzülüyor gözpınarlarımdan ürkek,kırgın ve bir o kadar asi.Ben hala üşüyorum temmuz sıcağında. Buz tutmuş, boran vurmuş yüreğimle..Ve sonra kış güneşinde açan kardelen misali yavaş yavaş ölüyorum boynumu büküp yüreğimin zemherisine dayanamayarak temmuzun sıcağında.....