Üşüyorum... Şiiri - Reşat Karabağ

Gecenin karalığına yansır
Düşlerimin kar beyazlığı
Dağ başlarının soğukluğu işler iliklerime
Öksüz sevdam düşünce
Sorgusuz sualsiz aklımın bir kösesine…
Masum bir haykırıştı
Yağmurun cama vuruşu
Üşüyorum…
Ne gece geceye benziyor
Ne gündüz sevdalarımı saklıyor
Bir o kadar yalın,
Sana ulaşamayan her sözüm…
Halen toprak kokar tenine dokunan ellerim
Alışmadı sensizliğe
Yokluğunda hep çıplak bedenim
Yakılmasın hoyrat bir türkü, seni özlüyorum
Gelmeyeceksin biliyorum
Yine de yollarını gözlüyorum…

Reşat KARABAĞ