Verebileceğim herşeyi sana verdim
Alabileceğim herşeyi senden aldım
Seninle doldurdum,
Yarım kalan sol yanımı, sırf sana yandım ben
Senin için çarptı bu kalp, hiç durmadan usanmadan
Senin için ağladı gözlerim, yağmuru utandırırcasına
Senin için güldü yüzüm, baharda çiçekler açarcasına
Senin için ayaklandım, dalgaların kumsala değişi gibi
Hep senin kıyında soluk aldım ben hep senin
Biz seninle su ile toprak gibi, ateşle rüzgar gibi
Tamamlayan birbirinin boşluklarını tek bütündük
Siyah, simsiyah saçlarının gecesine düşerken ben
Sözlerin dikenli tellerden daha çok çiziyor kalbimi
Ve sen gidiyorsun ….. hiç sebepsiz gidiyorsun
Sol yanım sancıyor, sanki nefesi kesiliyor,benim yarım ölüyor
Senin aşkınla içimde yanan ateş kül oluyor, ve her yer karanlık
Senin için çarpan kalbim duruyor hiç isteksiz sadece atıyor
Senin için gözlerimden artık yaş değil, kan akıyor
Senin için gülen yüzüm, boynu bükük bir gül gibi soluyor
Senin için yürüyen ayaklarım tutuluyor kötürüm oluyor
Senin için savaşan ruhum yorgun, gel artık gel barışı özledim
Senin için bekliyorum yine aynı yerdeyim
Belki hiç dönmeyeceksin biliyorum
Ve bil ki günün birinde, yitirdiğimiz sevgimizi ararsan eğer
Ben hep o beni bıraktığın yerde, yine seni bekliyor olacağım
Gel artık gel ne olur gel üşüyorum...
Zişan Karamazi
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta