Üşüyorum Şiiri - Salih Atalay

Mevsim kış hava soğuk
Gökyüzünde yağmur bulutları
Gözyaşları damlıyor pencereme
onlara bakıyorum
ve ben üşüyorum
İçimde sensizlik ateşi yanıyor
İçim acıyor,kalbim ağrıyor
Ve ben üşüyorum
Bakma bu söylediklerime
Ben ne kıştan ne soğuktan
Ne de yağmurdan üşüyorum
Ben sensiz olmaktan
Tek başıma yalnız kalmaktan
üşüyorum
İçimde yanan bu ateş küllendikçe
Artık üşümüyorum
Çünkü ben
yavaş yavaş ölüyorum
Uzatıyorum ellerimi sana
Uzakta da olsan tut diye
Bırakma beni
Verme Azraile
Azrailden korktuğumdan değil
Senden ayrıldığıma sensizliğime
ölüyorum