Üşüyorum Şiiri - Yavuz Mehmet Ertürk

Bir tanem, gönlümün gülü, can damarım, güzelim, güzelden öte özüm, özden öte özüm, benim canım, karanfilim, özlediğim, beklediğim, sevdiğim.....

gecenin bir vakti işte
seni özlediğim vakitlerin, menzillerin sadece biri,
sensizliğimin bilmem kaç cüzünden bir cüzü
iki aydınlık arasına sıkıştırılmış bir gecede
üşüyorum….

sabah geç oluyor benim ülkemde,
senin gözlerinden bir keman çalıyor gök kubbe,

sonra bir ben çalıyorum, bir seher çalıyor teninden
sensiz ağlamak bile gücüme gidiyor,
dönüyorum bir de buna ağlıyorum, derinden

sen adamı şair edersin gayri bildim ama,
senin
sensizliğin adamı daha beter ediyor...

adamım belki,
adamlığımı unutuyorum,
göz yaşlarımla bir sensizlik denizi kuruyorum,
deniz kuruyor ben ölüyorum,

sonra bir heyecan, diniyorum ardından,
sözlerim dağılıyor boşlukta ben ağlıyorum bu gece yarısı,
yıldız uykusunda,
ellerini özlüyorum,

her şeyini özlüyorum,
benim her şeyim,
tatlı baharım,
ömrümün hatırlanan yanı,
hayal yanım
rüya yanım,
sazım sözüm,

bu gece ağlamak istiyorum,
denizler ötesi ülkelerden,
ülkeler ötesi denizlerden müzikler dinliyorum,

yok
biliyorum gece yalan,
belki sen de yalansın,
ama gün gibi ortada sensizliğim,
güneş gibi gerçek,

flütüne üflüyor yabancı,
kopuk sesler geliyor senin gelmediğin yerden....

hasılı
seni seviyorum hayatımın güzel yanı,
ömrümün aydınlık yanı,
karanfilim,
karanfil derenim,
gökyüzüm, yeryüzüm