Üşüyorum Şiiri - Hüseyin Akçam

Saat 12.00’ye vuruyor,
Gecenin en siyah yeri,
Yıldızlar da yok
Sessiz, karanlık
Ve beyhude,
………..Üşüyorum

Birkaç köpek sesi
Sessizliği deliyor,
Farkına varıyorum
Nefes alış verişlerimin

Zerre, zerre işlenmiş yaşanmışlığın
Yıllanmış yorgunluğun gölgesinde,
Sus olmuş,
Ruha neşter atmış,
Çırılçıplak benliğimle,
…………Üşüyorum

Günler arasında günsüzüm,
Yarınlar içinde dünsüzüm,
Her cümle içinde ünsüzüm,
Ben geceler içinde üşüyorum

İrem gözlerle bakarken maviliğe,
Öz benim kırbaçlıyor,
Ve sorguluyor vicdan mahkemesinde,
Benliğimi alamadılar, ben yanıma koydular,

Kendi topraklarımın krokisini çizdim
Haritasının en sıcak memleketin kavurucu yanına
……………Ben yine de üşüyorum…

05.11.2010