Üşüyorum Şiiri - Ümit Bilgin

Felek benim bahtıma dert doldurup taşırdı
Gayrı gücüm yetmiyor, tut beni düşüyorum
Mevsimlerim kaybolup vüvut şehrim şaşırdı
Cehennem sıcağında titreyip üşüyorum
Eğer buysa yaşamak var sayın yaşıyorum

Bu yaranın melhemi ancak yarda bulunur
O hayırsız gelirse ömür kârda bulunur
Sevda yaktı kavurdu her dem harda bulunur
Nazlı yar kucağında titreyip üşüyorum
Eğer buysa yaşamak varsayın yaşıyorum

Gönül yardan yılmaz da, lakin gamda yorulur
Yavuklunun yanında hangi hesap sorulur
kalaylanmış kederden kaderine darılır
Körükçü ocağında titreyip üşüyorum
Eğer buysa yaşamak var sayın yaşıyorum

Kul Ümit'im ömrümce, bir karınca ezmedim
Ne cefalar çektirdi yardan yine bezmedim
elli yıldır bu yolda bir gün gamsız gezmedim
Ömrümün her çağın da titreyip üşüyorum
Eğer buysa yaşamak var sayın yaşıyorum