Gönlüm dolmadı hep yarım kaldı
Bir tarafı hep eksik
Aldattım yıllarca yıllarımı sessiz
Kıyılarımdan giden gemilere el salladım mendilsiz.
Hiçbir şey almadan, hep vererek.
Dudaklarda hep gülücük
Başkalarını mutlu eden.
En uzak uzaklarda payıma düşen tek yalnızlık.
Hep o olmayanı aramak.
Esti rüzgar, çiçeklerim döküldü.
İçim bomboş boş odalarda
Yaşanacak yine büyük yalnızlık biliyorum
Kırıldı dallarım
Üşüyorum Allahım
Sevgisizlikten üşüyorum.
Bilmem sen mi gelmiştin kıyılarıma?
Ben mi istemiştim senin gelmeni?
Bilirim mavi gecelerde nasıl üşüdüğümü
Gönlümü ısıtan sevgiyle dolduran.
Beklenen yalnızlık bitti derken
Düşünürüm, tekrar içimdeki
Yıllanmış eksikliği düşündüğümü
Bir eski şarkı mırıldanır anılar
Bekleyenler bulmuştur sevgiliyi
Birlikte mutlu, gülen yüzlü resimler şarkılarda
Ama bir kadın bekler belirsizliği
Yaşananları beğenmiştir
Yaşamadıklarını düşünür.
Dalları kırılmıştır onarılmaz artık
Göçmen kuşlar kırılan yüreğine üşüşür.
Yüreğinle sarar yine ama…
Üşür o çok üşür.....
1.1.2007
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 22.6.2007 06:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)