usuyorum Şiiri - Zeynep Çelik

Üşüyorum Ağustos ayında
Kar yağdı dört bir yanıma
Güneş bile ısıtamadı
Buz tuttu her yanımı
Titredi tuttuğun ellerim
Ürperdi Yüreğim
Saatler gündüzken hep gecelerdeyim
Dar penceredeyim durdu duracak şah damarım
Bu cana Can veren sendin
Bittim Tükendim
Şimdi nerdesin üşüdü ellerim
Bilmemki sen beni hiçmi özlemedin
Gittiğin gündü son gülüşün
Sonraysa Ağustos ayında
Kar bastı Buz kapladı her yanımı
Önce ellerim titredi sonra bedenim
Geri dönmeyeceğini giderken hissetmiştim