Üşüyorum Şiiri - Kamile Yıldız

Gece zifiri karanlık,
Sokaklardayım tek başıma.
Aydınlatmıyor sokak lambaları,kaldırımları.
Üşüyorum,yalnızım.
Bir yaz gecesindesinsice çöreklenmiş yüreğime,
Kimsesizliğim.
Karanlık yakan bir gecede üşüyor,titriyor,korkuyorum.
Ölüm sessizliği çökmüş bu şehire.
Birkaç yıldız parlıyor gökyüzünde,
Küsmüş dünyaya,çekilmişler kuytuya.
Üşüyorum.
Bir sokak kedisi ilerliyor önümden,oda yalnız,
Benim gibi.
Parselliyoruz kaldırımları,önlü,arkaları.
Geceyi saran karanlığı yırtarcasına.
Gece uykusuna yatmış,gül kokuları arasında,
Ay sönük uzaklarda,
Bir kedi,bir ben karanlık gecede kaldırımlarda,
Tek başımızıa.